35-lecia działalności Fundacji św. Włodzimierza
Zarząd Fundacji św. Włodzimierza Chrzciciela Rusi Kijowskiej w Krakowie serdecznie zaprasza na obchody 35-lecia działalności Fundacji św. Włodzimierza
Управа Фундації св. Володимира Хрестителя Київської Руси у Кракові сердечно запрошує на святкування 35-ліття діяльності Фундації св. Володимира
27 жовтня 2024 року o 12:00 – 27 października 2024 roku o 12:00, Aula Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego, ul. Gołębia 24, Kraków
PROGRAM – ПРОГРАМА
– „Modlitwa za Ukrainę” („Boże wielki, jedyny”), muzyka: Mykoły Łysenki, słowa Ołeksandra Konyskiego, w wykonaniu chóru kameralnego „Osanna” Parafii Greckokatolickiej Podwyższenia Krzyża Świętego w Krakowie
– «Молитва за Україну» («Боже великий, єдиний, нам Україну храни»), автор музики: Микола Лисенко, слова: Олександра Кониського у виконанні камерного хору „Osanna” Греко-католицької парафії Воздвиження Чесного Хреста у Кракові
– Słowo na otwarcie wiceprezesa Fundacji św. Włodzimierza Chrzciciela Rusi Kijowskiej w Krakowie Piotra Nyczyka – Слово на відкриття віце-голови Фундації св. Володимира Хрестителя Київської Руси у Кракові Петра Ничика
– Wystąpienia gości Fundacji – Привітання від гостей Фундації
Listy gratulacyjne:
Jego Magnificencja Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. dr hab. Piotr Jedynak
Prezydent Miasta Krakowa Aleksander Miszalski
Przewodniczący Ukraińskiego Towarzystwa Historycznego w Polsce prof. dr hab. Roman Drozd
Część artystyczna – Мистецька частина
– Zoriana Grzybowska, śpiew, bandura – Зоряна Гжибовська, спів, бандура:
• „Kniażówna Łybedź” Anatolija Kos-Anatolskiego, słowa Lesi Tyhlij • «Князівна Либідь» Анатолія Кос-Анатольський, слова Лесі Тиглій
• „Modlitwa” Walerego Kwaśniewskiego • „Modlitwa” Walerego Kwaśniewskiego
• „Kozak” Stanisława Moniuszki, słowa Jana Czeczota według ukraińskiej dumki • „Kozak” Stanisława Moniuszki, słowa Jana Czeczota według ukraińskiej dumki
– Wiktoria Szamańska – śpiew, Olga Tsymbaluk – fortepian: – Вікторія Шаманська – спів, Ольга Цимбалюк – фортепіано:
• „Oj w polu wiatr wieje”, muzyka Borysa Latoszyńskiego, słowa ludowe • «Ой у полі вітер віє»: музика Бориса Лятошинського, слова народні.
• „Płynie moja dusza”, muzyka Mychajła Żerbina, słowa Percy’ego Shelly’ego • «Пливе моя душа»: музика Михайла Жербіна, слова Персі Шеллі
• „Szumiała leszczyna” z cyklu „3 Pieśni weselne” Mirosława Skoryka • «Шуміла ліщина» з циклу «3 Весільні пісні» Мирослава Скорика
– Olga Tsymbaluk – fortepian – Ольга Цимбалюк – фортепіано:
• preludium i aria z Partity nr 5 Myrosława Skoryka • прелюдія і арія з Партіти № 5 Мирослава Скорика
– Chor kameralny „Osanna” Parafii Greckokatolickiej Podwyższenia Krzyża Świętego w Krakowie, kierownik chóru Oleksandra Mychajlenko – Хор „Osanna” Греко-католицької парафії Воздвиження Чесного Хреста, керівник Олександра Михайленко:
• „Iże Cheruwimy” Dmytra Bortniańskiego • «Іже херувими» Дмитра Бортнянського
• „Raduj się, radość twoją wysławiam” Epifaniusza Sławineckiego • «Радуйся, радость твою воспіваю» Єпіфанія Славинецького
• „Błogosław, duszo moja, Pana” Kyryła Stecenki • «Благослови душе моя господа» Кирила Стеценка
– Jubileusz 35-lecia – słowo prezesa Fundacji św. Włodzimierza, profesora Włodzimierza Mokrego – Ювілей 35-ліття –слово голови Фундації св. Володимира професора Володимира Мокрого
Prowadzący: Julia Perehuda, Franciszek Nyczyk – Ведучі: Юлія Перегуда, Францішек Ничик
Obchody 35-lecia powstania Fundacji św. Włodzimierza Chrzciciela Rusi Kijowskiej w Krakowie
27 października 2024 roku w auli Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego odbyły się uroczystości 35-lecia jubileuszu, założonej w 1989 roku, Fundacji św. Włodzimierza Chrzciciela Rusi Kijowskiej w Krakowie. U jej podstaw leży nagroda Fundacji Jana Pawła II z 1987 roku dla profesora Włodzimierza Mokrego: „za działalność społeczno-moralną na rzecz porozumienia i zbliżenia polsko-ukraińskiego, tak bardzo doniosłego dla przyszłości Środkowej Europy, a także za ważne osiągnięcia naukowe ukazujące chrześcijańskie korzenie kultury ukraińskiej”.
Obchody rozpoczęły się od „Modlitwy za Ukrainę” Mykoły Łysenki, w wykonaniu chóru kameralnego „Osanna” Parafii greckokatolickiej pw. Podwyższenia Świętego Krzyża w Krakowie.
Po modlitwie ze słowem powitalnym wystąpił wiceprezes Fundacji św. Włodzimierza Piotr Nyczyk, który przedstawił główne cele działalności Fundacji, mające na celu rozwój i popularyzację ukraińskiej nauki i kultury w Polsce, a także działania na rzecz porozumienia polsko-ukraińskiego. Działalność ta ma szczególne znaczenie w obliczu neoimperialnej wojny, rozpętanej przez Federację Rosyjską, która zajęła ziemie ukraińskie, niszczy jej zabytki, cywilną infrastrukturę, szpitale, budynki mieszkalne, zabijają bezbronnych, niewinnych ludzi, porywają tysiące dzieci, wywożąc je do Rosji w celu ich rusyfikacji.
Wiceprezes podzielił się także planami na przyszłość, podkreślając, że największym wyzwaniem, które obecnie stoi przed Fundacją jest „odnowienie ekumenicznej kaplicy pierwszych męczenników Rusi Kijowskiej świętych Borysa i Gleba, zaprojektowanej przez profesora Jerzego Nowosielskiego”. Wyraził też nadzieję na wsparcie społeczności ukraińskiej oraz przedstawicieli władz Krakowa w realizacji tego przedsięwzięcia.
Wśród licznych listów gratulacyjnych przesłanych władzom Fundacji od przedstawicieli społeczności akademickiej, kościołów, władz samorządowych, korpusu dyplomatycznego oraz ukraińskich organizacji społecznych, szczególnie podkreślono znaczenie listu gratulacyjnego Jego Magnificencji rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. dr. hab. Piotra Jedynaka.
Konsul Generalny Ukrainy w Krakowie Wiaczesław Wojnarowski wręczył profesorowi Włodzimierzowi Mokremu podziękowanie konsulatu w Krakowie za jego „znaczący, wieloletni, osobisty wkład w dzieło popularyzacji nauki, historii, tradycji, dziedzictwa kulturowego i artystycznego Ukrainy, a także za działania na rzecz zachowania ukraińskiej tożsamości narodowej za granicą oraz aktywną działalność na rzecz rozwoju i wzmocnienia relacji ukraińsko-polskich”. List gratulacyjny od prezydenta miasta Krakowa Aleksandra Miszalskiego odczytała Ewelina Pitel – pełnomocniczka prezydenta Krakowa ds. polityki równościowej. Z przemówieniem powitalnym wystąpił także przewodniczący Związku Ukraińców w Polsce Mirosław Skórka oraz profesor Narodowego Uniwersytetu im. Bohdana Chmielnickiego w Czerkasach Jewhen Sinkewycz.
Historia Fundacji św. Włodzimierza przez pryzmat jej działalności wydawniczej została ukazana w filmie „Ojczyzna z liter” (scenariusz i reżyseria: Oleg Aleksejczuk; zdjęcia i montaż: Krzysztof Krzyżanowski).
W koncercie, który poprowadziła Julia Perehuda i Franciszek Nyczyk, wystąpili: bandurzystka i wokalistka Zoriana Grzybowska, wokalistka Wiktoria Szamańska, pianistka Olga Tsymbaluk oraz chór kameralny „Osanna” Parafii Greckokatolickiej Podwyższenia Świętego Krzyża pod kierownictwem Oleksandry Mychajlenko. Goście mogli podziwiać utwory Walerego Kwaśniewskiego, Stanisława Moniuszki, Anatolija Kos-Anatolskiego, Borysa Latoszyńskiego, Mychajły Żerbina, Dmytra Bortniańskiego, Epifaniusza Sławineckiego, Kyryły Stecenki oraz Myrosława Skoryka.
Po zakończeniu koncertu wystąpił założyciel i prezes Fundacji św. Włodzimierza Chrzciciela Rusi Kijowskiej w Krakowie, poseł na Sejm Kontraktowy w latach 1989–1991 z ramienia „Solidarności”, współzałożyciel Katedry Ukrainistyki oraz założyciel Katedry Ukrainoznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego profesor Włodzimierz Mokry.
W obchodach 35-lecia Fundacji św. Włodzimierza wzięli także udział protojerej – dziekan krakowsko-krynicki i proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego cerkwi greckokatolickiej w Krakowie ks. Piotr Pawliszcze, przewodniczący krakowskiego oddziału Związku Ukraińców w Polsce Andrij Oliinyk, przedstawiciel Związku Łemków Łukasz Gyba, studenci i wykładowcy Uniwersytetu Jagiellońskiego, Politechniki Krakowskiej, Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, przedstawiciele władz samorządowych, duchowieństwa, organizacji charytatywnych i społecznych, działacze kultury, nauki i sztuki z Ukrainy i Polski.
Святкування 35-ліття ювілею Фундації св. Володимира Хрестителя Київської Руси у Кракові
27 жовтня 2024 року залі Collegium Novum Ягеллонського університету відбулося святкування 35-ліття ювілею, заснованої у 1989 році, Фундації св. Володимира Хрестителя Київської Руси у Кракові, в основі якої лежить нагорода Фундації Івана Павла ІІ з 1987 року для професора Володимира Мокрого: «за суспільно-моральну діяльність на ниві польсько-українського порозуміння та зближення, що є таким важливим для майбутнього Центральної Європи, а також за важливі наукові досягнення, які показують християнське коріння української культури».
Святкування відкрив музичний твір «Молитва за Україну» Миколи Лисенка, у виконанні камерного хору «Osanna» Греко-католицької парафії Воздвиження Чесного Хреста у Кракові.
Після урочистої молитви, до гостей з привітальним словом звернувся віце-голова Фундації Петро Ничик, який окреслив головні цілі Фундації, реалізовані протягом багатьох років різноманітною діяльністю Фундації у сфері розвитку та популяризації української науки та культури в Польщі, а також організацією регулярних заходів для покращання польсько-українських відносин. Цілі, які є актуальними від початку заснування Фундації професором Володимиром Мокрим до теперішнього часу на тлі жахливої агресії, здійснювану московськими військами на українській землі. Віце-голова поділився досягненнями Фундації, а також планами на майбутнє, підкресливши, що найбільшим викликом наразі є «відновлення екуменічної каплиці перших мучеників Київської Русі святих Бориса і Гліба, спроєктованої професором Юрієм Новосільським», з надією на підтримку української громади та офіційних осіб Кракова.
Серед численних привітань Фундації від представників академічної спільноти, церков, влади, дипломатичного корпусу Польщі, України та інших країн, українських організацій, особливо слід відмітити привітання ректора Ягеллонського університету професора Пйотра Єдинака, який був прочитаний директором видавництва Фундації «Швайпольт Фіоль» Олегом Алексійчуком.
З привітаннями виступили Генеральний консул України в Кракові В’ячеслав Войнаровський, який вручив професору Володимиру Мокрому подяку консульства в Кракові за його «вагомий, багаторічний, особистий внесок у популяризацію науки, історії, традицій, культурно-мистецької спадщини України, а також збереження української національної ідентичності за кордоном і активну діяльність, спрямовану на розвиток та зміцнення українсько-польських відносин». Привітання від президента міста Кракова Александра Мішальського прочитала Евеліна Питель – представниця президента Кракова з питань політики рівності. З вітальною промовою виступив голова Об’єднання українців у Польщі Мирослав Скірка, а також доктор історичних наук професор Черкаського національного університету ім. Богдана Хмельницького – Євген Сінкевич.
Екскурсом від минулого до майбутнього Фундації св. Володимира став фільм авторства Олега Алексійчука та Кшиштофа Кжижановського під назвою «Батьківщина з літер», спеціально підготовлений до дня святкування 35-річного ювілею.
Мистецька частина святкування, ведучими якої були Францішек Ничик та Юлія Перегуда, містила виступи бандуристки і співачки Зоряни Гжибовської, вокалістки Вікторії Шаманської, піаністки Ольги Цимбалюк та камерного хору «Osanna» Греко-католицької парафії Воздвиження Чесного Хреста під керівництвом Олександри Михайленко. Гості змогли насолодитися творами Валерія Квасневського, Станіслава Монюшка, Анатолія Кос-Анатольський, Бориса Лятошинського, Михайла Жербіна, Дмитра Бортнянського, Єпіфанія Славинецького, Кирила Стеценка та Мирослав Скорика.
На закінчення концерту з подякою та привітаннями виступив засновник та голова Фундації св. Володимира Хрестителя Київської Руси у Кракові, депутат Контрактового Сейму 1989–1991 років від «Солідарності», співзасновник Кафедри україністики та засновник Кафедри українознавства Ягеллонського університету професор Володимир Мокрий.
Фундація св. Володимира сердечно дякує усім гостям святкування, серед яких були протоієрей – декан краківсько-криницький і настоятель церкви Воздвиження Чесного Хреста Української Греко-Католицької Церкви у Кракові отець Петро Павлище, голова краківського осередка Об’єднання українців у Польщі Андрій Олійник, представник Об’єднання лемків Лукаш Гиба, студенти та викладачі Ягеллонського університету, Краківської політехніки, Краківської академії мистецтв, представники органів влади, духовенства, благодійних та громадських організацій, діячі культури, науки та мистецтва України та Польщі.
Przemówienia – Промови
Вячеслав Войнаровський
Генеральний консул України у Кракові
…Po moim przybyciu do Warszawy ówczesny ambasador Ukrainy w Polsce Dmytro Pawłyczko powiedział, że w Krakowie jest profesor Włodzimierz Mokry, do którego możemy zwracać się z każdym problemem.
Pan Profesor jest wybitnym znawcą literatury, historii i sztuki ukraińskiej. Te zdobycze narodu ukraińskiego ma w swoim sercu. Ale jest nie tylko pomysłodawcą idei, ma też bardzo konkretne plany realizacji zadań wynikających z tych idei.
***
Пане професоре, зустріч з Вами – це для мене насправді було дуже великим емоційним пережиттям та імпульсом. Я приїхав до Польщі в якості аташе з питань культури. Згодом, разом з Дмитром Павличком, завдяки Вашій насназі ми займалися дуже важливими проєктами для обох народів. Зокрема, це було створення скверу Тараса Шевченка та будівництво пам’ятника Шевченка в цьому ж сквері. Це також було відкриття кімнати-музею Ігоря-Богдана Антонича в Горлицях. Серед інших дуже важливих проектів було відновлення садиби Юліуша Словацького в Кремінці в Тернопільській області, а також перевезення граніту під постамент пам’ятника Юліушу Словацькому, який стоїть у Варшаві на Банковій площі. Були також інші дуже важливі проєкти.
Пане професоре, Ваш вагомий особистий вклад в збереження національної ідентичності українців у Польщі, Ваш вклад в збереження історії, пропагування української культури, традицій, в тому числі кулінарних традицій, про що сьогодні згадував Ваш заступник,цей вклад заслуговує уклінної подяки. Сьогодні, користуючись нагодою, дозвольте мені подякувати від імені Тимчасово повіреного у справах України в Республіці Польща пана Романа Шепеляка, від усього колективу посольства України, а також колективу нашого Генерального консульства України у Кракові. Ми вдячні щиро Вам, пане Професоре, за Ваше служіння і Вашу подвижницьку роботу.
Користуючись цією нагодою, вітаючи фундацію з 35-літтям і теж всю велику команду, яка працює в фундації, дуже хочу вірити, що будуть нові, важливі хвилі для розвитку фундації. Спільно з Об’єднанням українців в Польщі і теж з усіма українськими організаціями зараз дуже активно працюємо над питанням створення Українського дому в Кракові, а точніше, Дому українсько-польського поєднання, українсько-польського діалогу. Я дуже хочу, щоб ця нова інституція стала інтеграційною платформою для контактів і співробітництва української громади, усієї спільноти Кракова. Хочу, щоб власне в цій інституції теж дуже важливу роль і місце займала Фундація св. Володимира.
Користуючись цією нагодою, дозвольте мені ще виконати одну дуже важливу місію та вручити Подяку Генерального консульства України в Кракові «Пану проф. Володимиру Мокрому, Засновнику та Голові Фундації Святого Володимира Хрестителя Київської Руси за вагомий, багаторічний, особистий внесок у популяризацію науки, історії, традицій, культурно-мистецької спадщини України, а також збереження української національної ідентичності за кордоном і активну діяльність спрямовану на розвиток та зміцнення українсько-польських відносин».
Ewelina Pytel
pełnomocniczka Prezydenta miasta Krakowa ds. polityki równościowej
Szanowni Państwo, odczytam list skierowany do Państwa i w szczególności do Pana Profesora Włodzimierza Mokrego przez Pana Prezydenta Aleksandra Miszalskiego:
Prof. dr hab. Włodzimierz Mokry
Prezes Zarządu Fundacji św. Włodzimierza
Chrzciciela Rusi Kijowskiej w Krakowie
Szanowny Panie Profesorze,
W imieniu mieszkańców Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa oraz własnym, mam zaszczyt i przyjemność przekazać serdeczne życzenia z okazji jubileuszu 35-lecia działalności Fundacji św. Włodzimierza Chrzciciela Rusi Kijowskiej.
Kraków od zawsze był dla Ukraińców drugim domem. W ciągu kolejnych stuleci nasze miasto stanowiło dla przybyszy ze Wschodu bezpieczną przystań, w której mogli oni rozwijać swój potencjał kształcąc się i pracując; przestrzeń wolności do kultywowania swoich narodowych tradycji, rozwijania ojczystego języka i przeżywania rodzimej duchowości. Nazwiska wybitnych Ukraińców -przedstawicieli świata nauki i kultury – wpisały się w historię Krakowa, potwierdzając aktualność wartości, które ukonstytuowały nasz genius loci: otwartość, tolerancję i wielokulturowość. Wiemy, że słowa – nawet te najbardziej wzniosłe – muszą „stać się ciałem”, aby mogły realnie zmieniać nasze życie. Podobnie jak wspomniane wartości, które nie mogłyby być w Krakowie urzeczywistniane bez wieloletniej, rzetelnej pracy naukowców i entuzjastów zrzeszonych m.in. w Fundacji św. Włodzimierza.
Wybitny dorobek naukowy w zakresie studiów ukrainistycznych oraz nagrody otrzymane przez Pana Profesora – leżące u podstaw działalności Fundacji – stanowią dziedzictwo, którego wartości nie sposób przecenić. Dumny ze światowego uznania, które stało się Pana udziałem, jestem zarazem niezwykle wdzięczny za dziesięciolecia zaangażowania Fundacji na rzecz naszej lokalnej społeczności. Za niezliczone publikacje, wydarzenia kulturalne i naukowo-artystyczne inicjatywy, które wzbogacają nasze Miasto, tworząc jego niepowtarzalny charakter. Za to, że Ukraińcy czują się w Krakowie dobrze, a Polacy i przybysze z innych krajów – mogą tu doświadczyć bogactwa i różnorodności ukraińskiej kultury.
Proszę przyjąć moje serdeczne gratulacje oraz życzenia wszelkiej pomyślności, satysfakcji i dalszych sukcesów dla wszystkich przedstawicieli i sympatyków Fundacji św. Włodzimierza.
Z wyrazami szacunku,
Aleksander Miszalski
Kraków, październik 2024 r.
Mirosław Skórka
Prezes Związku Ukraińców w Polsce
Szanowni Państwo,
Szanowny Panie Profesorze,
Dziś obserwujemy wojnę w Ukrainie. Z jednej strony widzimy szturmujących Rosjan, a z drugiej – Ukraińców broniących własnego terytorium. Niektórzy uważają, że Rosjan jest zbyt wielu, trzeba się poddać, trzeba skapitulować. Natomiast żołnierze ukraińscy mówią: „Nie! To nic nie znaczy, że jest ich dużo. Jesteśmy silni i damy radę!”. Już trzeci rok trwa ta pełnowymiarowa wojna.
Powrócę jednak do sytuacji, kiedy jako młody człowiek przyjeżdżałem do Krakowa na spotkania studentów, które organizował profesor Mokry. Profesor wtedy mówił o tym, że jak już jesteśmy w Polsce, musimy mówić o Ukrainie i Ukraińcach. To nic, że jest nas tak mało, a po drugiej stronie mamy taką nawałę komunistów, którzy na nas nacierają. Damy rady. Wtedy Profesor Mokry był, jak dzisiejsi ukraińscy żołnierze. Wiedział, że musimy walczyć, wiedział, że trzeba w tej walce być twardym i mądrym.
Pamiętam, że jako student przyjeżdżałem także do Gdańska, gdzie wspierał nas profesor Tadeusz Stegner. Jeździłem tam, żeby się spotykać, rozmawiać, uwierzyć we własne siły. To okazało się bardzo potrzebne.
Wtedy też w Krakowie została stworzona Fundacja św. Włodzimierza. Kraków to miasto, które ma bardzo dużo do pokazania światu, to miasto, które bardzo dużo robi dla społeczności polskiej i ukraińskiej.
Tutaj w Krakowie, w latach 80. XX wieku ludzie zaczęli bardzo poważnie zastanawiać się, myśleć, próbować zrozumieć, co to znaczy, że Ruś-Ukraina i Polska mają wspólną historię? Co to znaczy, że Kijów – to nie Moskwa. Wtedy to nie było takie oczywiste. Trzeba było podjąć bardzo trudną walkę o to, żeby w 1988 roku w Rzymie papież Jan Paweł II mógł odprawić mszę z okazji 1000-lecia Chrztu Rusi Kijowskiej, bo w tamtym czasie trzeba było najpierw dowieść, że Kijów dzisiejszy i Kijów sprzed tysiąca lat to jest to samo miasto. Bardzo dużą rolę w tym procesie odegrali działacze z Krakowa, a wśród nich jedną z najważniejszych ról odegrał profesor Włodzimierz Mokry.
Dla młodego pokolenia to mogą być nie całkiem zrozumiałe rzeczy, ale faktem jest, że to była pierwsza wojna o Ukrainę w drugiej połowie XX wieku, którą udało się wygrać Europie i światu. Przyczynił się do tego Włodzimierz Mokry, który był jednym z uczestników tej walki. Działalność ta została doceniona, gdy papież Jan Paweł II w 1987 roku, a więc na rok przed Tysiącleciem Chrztu Rusi-Ukrainy, przyznał profesorowi nagrodę, która legła u podstaw Fundacji św. Włodzimierza. To był rezultat uznania, że ten wysiłek, ten trud, ta praca są potrzebne Europie, Polsce, Ukrainie, światu. Było to sygnałem, że musimy myśleć odważnie i musimy to odważne myślenie wspierać. Jest to ważne szczególnie dzisiaj, w momencie, kiedy zastanawiamy się, w jakim miejscu jesteśmy i co nas czeka.
Fundacja św. Włodzimierza Chrzciciela Rusi-Ukrainy… W tym czasie, w 1989 roku, ta nazwa nie była tak oczywista dla wszystkich. Nie wszyscy rozumieli, że św. Włodzimierz był Chrzcicielem Rusi-Ukrainy. Dzięki tej inicjatywie udało się przywrócić to co próbowano ukraść, to co próbowano zafałszować. Udało się pokazać, że nie można wymazać obecności Kijowa, obecności Ukrainy z historycznej mapy świata. Udało się przywrócić prawdę. I stało się to m.in. dzięki takim ludziom jak profesor Mokry.
Mówię o tym, ponieważ w ciągu wielu lat, jeszcze jako student, wielokrotnie dyskutowałem z profesorem Mokrym, z gronem warszawskich i krakowskich ukrainistów, ludźmi, którzy rozumieli historię i sięgali dalej.
Dzisiaj dopiero rozumiem, ile trzeba było mieć w tamtym czasie determinacji, odwagi, mądrości. Mam też świadomość, że dużo determinacji, odwagi i mądrości będziemy musieli mieć nadal, żebyśmy mogli tę wojnę, którą w tej chwili Rosja już przemieniła w wojnę czołgów, samolotów i rakiet, wygrać.
Nie ma rzeczy oczywistych w historii. Jednak są pewne wskazówki, które mówią, że jeżeli będziemy sobie nawzajem pomagać, wspierać, to istnieje duża szansa, że tę wojnę wygramy. W tej walce, w tej długiej walce, mieliśmy taką osobę jak profesor Mokry i taką instytucję jak Fundacja św. Włodzimierza. Nadal potrzebujemy ludzi, którzy będą podobnie myśleli. Historia to nie są obrazki, to nie są zdjęcia, to jest film, to jest kontynuacja, to są procesy, które się toczą i na które trzeba codziennie pracować. Mam nadzieję, że determinacja prof. Mokrego i aktywność Fundacji św. Włodzimierza Chrzciciela Rusi-Ukrainy w Krakowie będzie trwała, będzie się rozwijała, będzie wzbogacała Kraków, społeczność ukraińską i polską oraz pomoże nam zrozumieć kim jesteśmy i kim mamy być.
Panie Włodku, Panie Profesorze – дай Вам Боже щастя, здоров’я і многая літа.
Євген Сінкевич
Професор Черкаського національного університету ім. Б. Хмельницького
Доброго дня!
Я був тісно зв’язаний з Краковом, коли на початку цього століття працював в архівах міста над науковою роботою з історії польської історіографії. Від того часу я є також зв’язаний з Фундацією св. Володимира Хрестителя Київської Руси у Кракові.
Я хочу щиро привітати пана Володимира, засновника цієї Фундації, яка дійсно стала осердям українського культурного життя у місті Кракові. Саме до цієї фундації приходили звичайні мешканці міста, студенти, науковці, в тому числі науковці з України. Адже фундація провела цілу низку міжнародних конференцій, в яких брали участь науковці Києва, Херсона, Миколаєва, Одеси, Харкова, Луганська, Львова та інших міст. Фундація надрукувала цілу низку книжок, статей польських і українських науковців. Фундація також єднала митців. Я дуже добре пам’ятаю, коли пан Володимир організував в Казіміжі, в Єврейському культурному центрі, творчий вечір народного ансамблю «Древо». Мені вдалося взяти участь в тій події, тому що тоді я мав нагоду працювати в архіві Академії Умєєнтності у Кракові. Так, як і сьогодні, так і тоді був повний зал людей. Дуже важливо, що в таких заходах бере участь дуже багато і поляків, і українців. Це одна з форм нашого об’єднання.
Власне пам’ятаючи про той досвід, для мене не було здивуванням, що як тільки почалася чергова фаза війни (бо вона почалася у 2014 році), то саме поляки щиро приймали в свої родини українців, українських жінок, українських дітей і максимально їм допомагали. Я в той час перебув в російській окупації, але коли мені вдалося вийти з окупації, мені також поляки максимально допомогли знайти для себе тут і затишок, і підтримку.
Тому я від імені свого ректора, а я хоча живу у Херсоні, але працюю в Черкаському національному університеті ім. Б. Хмельницького, вітаю пана Мокрого, вітаю усю фундацію. Я переконаний, що ті проблеми, які є пов’язані з втратою осередку на вулиці Канонічій, будуть подолані. І все буде добре. Дякую.
